One month on the road

English version below:

Zo daar zijn we weer! De laatste keer dat jullie wat van mij hoorden was ik in het geweldige Berlijn, wat een stad was dat! Nu 1.137 km te hebben afgelegd vanaf Berlijn, ben ik op het moment van schrijven in Bratislava. De afgelopen weken heb ik heel wat avonturen meegemaakt en fantastische mensen ontmoet. Op zondag 10 september verliet ik Berlijn, via een treinritje van twintig minuten aangekomen in een plaatsje genaamd Michendorf, daar het hele dorp doorgelopen en uiteindelijk bij het bos uitgekomen, via een smal pad door het bos kwam ik bij een pompstation terecht dat gelijk aan de snelweg lag (beste plek voor liften). Eerste auto die ik zag had een NL kenteken, deze twee beste mannen hadden me graag meegenomen richting Polen, maar helaas paste er niks meer in de auto en op het dak was geen optie. De tweede auto die ik vroeg was het al raak! Deze beste meneer was op weg naar Warschau om familie te bezoeken en vond het geen probleem om mij mee te nemen. Hij had tien jaar lang in Nederland gewerkt dus we hadden genoeg gespreksstof voor de drie uur durende rit. Hij zette mij vlak voor Poznan af, mijn eindbestemming. Daar bij de Macdonalds nog de laatste lift geregeld naar het centrum van Poznan en aangekomen bij mijn couchsurf adres. Samen met Kostancja drie dagen in Poznan doorgebracht, een super aardige meid die een goede dosis humor had. Na drie dagen in Poznan was het tijd om naar mijn volgende bestemming te gaan: Wroclaw! Met het openbaarvervoer het centrum van Poznan verlaten en bij een bushalte uitgestapt om te liften naar Wroclaw, binnen drie minuten was het alweer raak en had ik een lift naar Wroclaw, althans dat dacht ik.. deze meneer sprak geen woord Engels, maar via wat handen en voeten werk dacht ik te begrijpen dat hij naar Wroclaw ging, en hij knikte steeds ja toen ik de plaats naam noemde voor de tiende keer. Na een uur kwam er echter een einde aan deze aparte rit, hij stopte in een gehucht waar hij moest wezen en ik moest eruit. In dit gehucht weer een lift weten te regelen, weer geen Engels en ik kwam welgeteld tien kilometer verder met deze lift. Weer een nieuwe lift geregeld, weer geen Engels en weer kwam ik een paar kilometer verder in het volgende gehucht. Weer een lift geregeld, weer geen Engels en ik kwam nu wel kilometers verder. Drie uur verder, vier auto’s gehad en ik had 100 kilometer afgelegd en ik moest nog 100…. En nu zat ik echt vast in een dorp/stadje. Het begon al schemerig te worden niemand ging meer richting Wroclaw…. Na een uur langs de weg te hebben gestaan, kwam er een vriendelijke jongeman aan die Engels sprak (YES) en mij heeft geholpen om bij het treinstation te komen. Voor welgeteld vijf hele euro’s een treinrit van anderhalf uur naar Worclaw genomen en uiteindelijk kwam ik ergens in de avond aan in Wroclaw, wat een dag. Twee dagen doorgebracht in Wroclaw, het was een leuke stad maar niet heel bijzonder. Na twee dagen op naar Krakau! Op het internet kwam ik een bus ticket tegen voor wel 6 euro! Na het lift avontuur van de dagen ervoor was ik wel even toe aan een heerlijke busrit. Bijna 300 kilometer afgelegd met de bus en aangekomen in Krakau. Wat een fantastische stad is dit ook. Met het Wesselgansfort College al eens een paar dagen in Krakau doorgebracht maar dit was al weer minstens tien jaar geleden. Via couchsurfing een geweldige gozer ontmoet waar ik de dagen mee heb doorgebracht in Krakau. Hij moest alleen overdag aan het werk, dus ik was aangewezen voor het huishouden. Vegen, dweilen en ik zorgde ervoor dat het avondeten klaar stond wanneer hij thuis kwam van het werk. Na een paar dagen fantastisch weer, begon het helaas te regen. En niet voor één  of twee dagen, maar de gehele week…. Op vrijdag zou het droog zijn en toen maar besloten om te gaan liften naar Slowakije! En dit ging echt fantastisch, ik had twee auto’s kunnen regelen met een Engels sprekende chauffeur en werd 200 meter voor de Slowaakse grens afgezet. Lopend de grens over gegaan, wat een top gevoel was. Gezwaaid naar de douane en ik had Slowakije bereikt. Net over de grens de laatste lift geregeld naar Dolny Kubin, een aardige vrachtwagen chauffeur die gebrekkig Engels en Duits sprak. Na een rit van een uurtje aangekomen in Dolny Kubin. Daar het weekend doorgebracht met Lukas, een geweldige gozer die heerlijk down to earth was. Lukas moest vrijdagmiddag nog wel even werken, dus kwam zijn moeder langs om met mij een wandeling te maken. Wat een fantastische vrouw was dat! Ik werd voorgesteld aan het halve dorp, ik kreeg koffie en moest een traditioneel Slowaaks drankje drinken. De rest van de vrijdag liep ik half aangeschoten door het dorp. Na een geweldig weekend in Dolny Kubin heb ik zondagavond een lift geregeld via Lukas zijn moeder naar Bratislava. Momenteel zit ik nog Bratislava waar ik aan het genieten ben van deze mooie stad. Eind van de dag zal ik richting Wenen reizen, waar ik Sarah ga verassen! Tijdens mijn minor Sporttoerisme in Groningen heb ik haar ontmoet en ik kijk ernaar uit om een paar dagen met haar door te brengen in Wenen. Oké dit was het eerst wel weer volgens mij. Oh wacht, nog één ding: jullie denken vast, huh waarom stond nergens het woord bier? Maar wees gerust die gouden rakkers blijf ik met plezier drinken hier in Oost-Europa. Ciao! 

So here I am again! The last time you heard from me, I was in Berlin, what a city that was! Now having traveled 1,137 km from Berlin, I am writing this blog in Bratislava. Over the past few weeks I have had a lot of adventures and met great people. On Sunday, September 10, I left Berlin by a twenty-minute train ride to a town called Michendorf, I walked through the whole village and finally reached the forest, through a narrow path through the woods, I reached a pump station that was equal to the highway (best place for lifts). First car I saw had a NL license plate, these two best men would have taken me to Poland, but unfortunately the car was really full and the roof was not an option. The second car I asked was already the right one! This awesome guy was on his way to Warsaw to visit family and did not find it a problem to bring me along. He worked in the Netherlands for ten years so we had enough conversational material for the three-hour trip. He set me right in front of Poznan, my final destination. There at Macdonalds, the last lift was arranged to the center of Poznan and I arrived at my couchurf address. I spent with Kostancja three days in Poznan, a super nice girl who had a good dose of humor. After three days in Poznan it was time to go to my next destination: Wroclaw! With public transport leaving the center of Poznan and leaving at a bus stop to Wroclaw, within three minutes I had a lift to Wroclaw, at least that’s what I thought .. this guy did not speak a word english but through what hands and feet work I thought to go to Wroclaw, and he nodded yes when I called the place name for the tenth time. After an hour, however, this separate ride ended, he stopped in a hamlet where he had to be and I had to get out of the car. In this hamlet, again, I could handle a lift, again no English and I reached ten kilometers further with this lift. Again a new lift, again no English and again I came a few kilometers further in the next hamlet. Re-arranged a lift, again no English and I arrived kilometers further. Three hours where gone, four cars and I had done 100 km and still 100 more to go. And now I was really stuck in a village / town. It began to become dark, no one went to Wroclaw anymore. After standing an hour by the way, a friendly young man spoke English (YES) and helped me get to the train station. For five whole euros I had a ticket for a one-and-one-hour train ride to Worclaw and eventually I came to Wroclaw somewhere in the evening, what a day. Two days spent in Wroclaw, it was a nice city but not very special. After two days I was going to Krakow! On the internet I found myself a bus ticket for 6 euros! After the hitchhike adventure of the days before, I had a wonderful bus ride. Nearly 300 kilometers traveled by bus and arrived in Krakow. What a fantastic city is this! Through couch surfing I met a great guy who I spent the days in Krakow with. He only had to work during the day, so I was appointed for the household. Sweeping, mopering and I made sure the dinner was ready when he came home from work. After a few days of fantastic weather, it started to rain. And not for one or two days, but the whole week .... On Friday it would be dry and I decided to go to Slovakia! And this hitchhiking adventure was really great, I could arrange two cars with an English-speaking driver and was dropped 200m before the Slovak border. Walking on the border, what a top feeling was that! Waved at the customs and I had reached Slovakia. Just across the border I arranged the last hitchhike to Dolny Kubin, a nice truck driver who spoke in English and German. After an hour's drive I arrived in Dolny Kubin. There I spent the weekend with Lukas, a great guy who was wonderfully down to earth. Lukas had to work for a while on Friday afternoon, so his mother passed by to walk with me. What a wonderful woman was that! I was introduced to half the village, I got coffee and had to drink a traditional Slovak drink. The rest of Friday I walked half-drunk through the village. After a great weekend in Dolny Kubin, I arranged a lift on Sunday evening through Lukas his mother to Bratislava. At the moment I am still in Bratislava where I am enjoying this beautiful city. At the end of the day I will travel to Vienna where I am going to meet Sarah! During my minor sports tourism in Groningen I met her and I look forward to spending a few days with her in Vienna. Ciao